Informacje o soli
sól Himalajska
W podanym artykule Dr. Teitelbaum pisze że większość z nas potrzebuje soli, nawet więcej niż wskazują zalecenia dietetyczne. Według kilku badań, nie dość soli w naszej diecie może być niebezpieczne.
Co twierdzą naukowcy?
Badanie przeprowadzone przez Europejski Projekt Genów Nadciśnienie (EPOGH) opublikował wielonarodowe badanie z 4 maja 2011 w JAMA które wyraźnie wskazują na związek między niskiej ilości soli spożytej i chorobami układu krążeniowego. Wskutek spożywania wyższych dawek nastąpił wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego, ale nie wzrosło ciśnienie rozkurczowe. Końcowe wnioski badania wykazały że wyższe spożycie soli nie przekładają się na wyższe ryzyko nadciśnienia tętniczego lub chorób układu krążeniowego a niższe wydalanie sodu, czyli niższe przyjmowanie soli, zwiększyło ryzyko na umieralność z powodu chorób układu krążeniowego.
Wcześniejsze badanie wykonane w Albert Einstein College w Nowym Jorku wykazało powiązanie między niskim wydalaniem sodu (związanie z niskim spożyciem) i zawałami serca u mężczyzn z nadciśnieniem. Badanie to przeprowadzono najbardziej dokładny pomiar: 24-godzinny testu wydalanie sodu. Amerykański Second National Health Examination Survey potwierdził związek między wyższą śmiertelnością z powodu sercowo-naczyniowego a niskim spożyciem soli. Badanie Rotterdam doszło do wniosku że wyższe spożycie soli i śmiertelności powodują choroby sercowo-naczyniowe. Badanie z Palermo wykazało, że dieta o niskiej zawartości sodu w zastoinowej niewydolności serca miała ogromny wpływ na wzrost aldosteronu (hormon które m.i. podnosi ciśnienie krwi) i aktywności reninowej osocza (co również podnosi ciśnienie krwi). To powodowało gorsze wyniki niż w grupie z normalnym spożywaniem soli. Nie można twierdzić że te mechanizmy istnieją u wszystkich osób z różnymi schorzeniami lub u osób zdrowych, ale badania te są początkiem odwrócenia nadmiernej restrykcji przyjmowania soli.
Fińskie badanie przeprowadziło 24-godzinny test wydalania sodu i stwierdzono większe ryzyko między wysokim spożyciem sodu i wydarzeniami sercowo-naczyniowymi u mężczyzn. Badanie z McMaster University w Kanadzie które również przeprowadzało 24-godzinny test wydalania sodu w pacjentkach z cukrzyca i chorobami układu krążeniowego. Stwierdzili ze ryzyko następstw sercowo-naczyniowych są przy niskim przyjmowaniu sodu (poniżej 3 g/dzień) oraz wysokim przyjmowaniu (ponad 7 g/dzień). Wiele badań wykazuje efekty uboczne nadmiernej ilości spożywanej soli.
Jaki wniosek wyciągnąć z tych badań? Tak, należy ograniczyć tętniczym spożycia soli, ale nie do 2,3 lub 3 g / dzień jak się zalecało wcześniej, ale do 5-6 g / dzień (w zależności czy według zaleceń amerykańskich lub europejskich).
Praktyczne porady
Co do spożywania soli, lepsza opcja jest używanie nierafinowanej soli, takie jak sól morska, sól Himalajska, sól kamienna (halit). Ponieważ sole kamienne zawierają dużo mniej sodu (sól Himalajska zawiera o wiele mniej chlorku sodu i ponad 80 minerałów i pierwiastków śladowych - przyczyniając się pięknemu koloru różowo-brzoskwiniowemu tej soli). Morska sól tez ma wysoka zawartość sodu jak sól kuchenna, ale nie jest podgrzewana do bardzo wysokich temperatur, i nie jest pozbawiona minerałów jak wapno, magnez lub potas. Także nie zawiera przeciwzbrylaczy. Osobiście można dodać - sole nierafinowane smakują lepiej - więc można użyć ich mniej, także w podwójny sposób ogranicza się spożywanie nadmiernej ilości soli. Oczywiście jako najlepsza wskazówka jest konsumowanie jak najmniej jedzenia przetworzonego – m.i. sody i cole które też zawierają duże ilości sodu - jak i inne jedzenie przetworzone które zawiera nie tylko duże ilości soli spożywczej ale wiele innych szkodliwych konserwantów.
Dlaczego lepiej unikać zwykłą sól kuchenną?
Zwykła sól kuchenna, najczęściej używane i umieszczana w przetworzonej żywności, składa się z 97-99% chlorku sodu - także jest demineralizowana - przetworzona z środkami przeciwzbrylającymi, takie jak węglan sodu glinokrzemianu lub węglan magnezu. Na opisie chemicznym sodu glinokrzemian następujące jest napisane: "Niebezpieczne w przypadku kontaktu ze skórą (czynnik drażniący), kontakt z oczami (czynnik drażniący), spożycia, wdychania. Poważne przekroczenie dawki może spowodować śmierć. "
Węglan magnezu nie lepiej opisuje się, jako "toksyczny dla układu sercowo-naczyniowego. Powtarzające się lub długotrwałe narażenie na działanie substancji może produkować narządami obrażeń. " Jest to substancja toksyczna również w przypadku wdychania. Są to dwa z długiej listy zapobiegające zbrylaniu (wielu, które zawierają aluminium, który jest powiązany z neurotoksycznością u niemowląt, choroba Alzheimera, i możliwie rakiem piersi), które można znaleźć w zwykłej soli kuchennej. Jodowanie soli jest jedyną zdrową cechą soli kuchennej, ale sol kamienna, którą się używa do przetworów jest również często jodowana.
Istotne również jest, że wielu soli stołowych zawierają fluor, który przyjmowany wewnętrzne jest związany z chorobami układu kostnego, nawet u młodych osób i dzieci oraz z rakiem kości u młodych chłopców, problemami neurologicznymi i rozwojowymi u dzieci, m.i. niższym poziomem inteligencji oraz problemami z tarczycą.
Co twierdzą naukowcy?
Badanie przeprowadzone przez Europejski Projekt Genów Nadciśnienie (EPOGH) opublikował wielonarodowe badanie z 4 maja 2011 w JAMA które wyraźnie wskazują na związek między niskiej ilości soli spożytej i chorobami układu krążeniowego. Wskutek spożywania wyższych dawek nastąpił wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego, ale nie wzrosło ciśnienie rozkurczowe. Końcowe wnioski badania wykazały że wyższe spożycie soli nie przekładają się na wyższe ryzyko nadciśnienia tętniczego lub chorób układu krążeniowego a niższe wydalanie sodu, czyli niższe przyjmowanie soli, zwiększyło ryzyko na umieralność z powodu chorób układu krążeniowego.
Wcześniejsze badanie wykonane w Albert Einstein College w Nowym Jorku wykazało powiązanie między niskim wydalaniem sodu (związanie z niskim spożyciem) i zawałami serca u mężczyzn z nadciśnieniem. Badanie to przeprowadzono najbardziej dokładny pomiar: 24-godzinny testu wydalanie sodu. Amerykański Second National Health Examination Survey potwierdził związek między wyższą śmiertelnością z powodu sercowo-naczyniowego a niskim spożyciem soli. Badanie Rotterdam doszło do wniosku że wyższe spożycie soli i śmiertelności powodują choroby sercowo-naczyniowe. Badanie z Palermo wykazało, że dieta o niskiej zawartości sodu w zastoinowej niewydolności serca miała ogromny wpływ na wzrost aldosteronu (hormon które m.i. podnosi ciśnienie krwi) i aktywności reninowej osocza (co również podnosi ciśnienie krwi). To powodowało gorsze wyniki niż w grupie z normalnym spożywaniem soli. Nie można twierdzić że te mechanizmy istnieją u wszystkich osób z różnymi schorzeniami lub u osób zdrowych, ale badania te są początkiem odwrócenia nadmiernej restrykcji przyjmowania soli.
Fińskie badanie przeprowadziło 24-godzinny test wydalania sodu i stwierdzono większe ryzyko między wysokim spożyciem sodu i wydarzeniami sercowo-naczyniowymi u mężczyzn. Badanie z McMaster University w Kanadzie które również przeprowadzało 24-godzinny test wydalania sodu w pacjentkach z cukrzyca i chorobami układu krążeniowego. Stwierdzili ze ryzyko następstw sercowo-naczyniowych są przy niskim przyjmowaniu sodu (poniżej 3 g/dzień) oraz wysokim przyjmowaniu (ponad 7 g/dzień). Wiele badań wykazuje efekty uboczne nadmiernej ilości spożywanej soli.
Jaki wniosek wyciągnąć z tych badań? Tak, należy ograniczyć tętniczym spożycia soli, ale nie do 2,3 lub 3 g / dzień jak się zalecało wcześniej, ale do 5-6 g / dzień (w zależności czy według zaleceń amerykańskich lub europejskich).
Praktyczne porady
Co do spożywania soli, lepsza opcja jest używanie nierafinowanej soli, takie jak sól morska, sól Himalajska, sól kamienna (halit). Ponieważ sole kamienne zawierają dużo mniej sodu (sól Himalajska zawiera o wiele mniej chlorku sodu i ponad 80 minerałów i pierwiastków śladowych - przyczyniając się pięknemu koloru różowo-brzoskwiniowemu tej soli). Morska sól tez ma wysoka zawartość sodu jak sól kuchenna, ale nie jest podgrzewana do bardzo wysokich temperatur, i nie jest pozbawiona minerałów jak wapno, magnez lub potas. Także nie zawiera przeciwzbrylaczy. Osobiście można dodać - sole nierafinowane smakują lepiej - więc można użyć ich mniej, także w podwójny sposób ogranicza się spożywanie nadmiernej ilości soli. Oczywiście jako najlepsza wskazówka jest konsumowanie jak najmniej jedzenia przetworzonego – m.i. sody i cole które też zawierają duże ilości sodu - jak i inne jedzenie przetworzone które zawiera nie tylko duże ilości soli spożywczej ale wiele innych szkodliwych konserwantów.
Dlaczego lepiej unikać zwykłą sól kuchenną?
Zwykła sól kuchenna, najczęściej używane i umieszczana w przetworzonej żywności, składa się z 97-99% chlorku sodu - także jest demineralizowana - przetworzona z środkami przeciwzbrylającymi, takie jak węglan sodu glinokrzemianu lub węglan magnezu. Na opisie chemicznym sodu glinokrzemian następujące jest napisane: "Niebezpieczne w przypadku kontaktu ze skórą (czynnik drażniący), kontakt z oczami (czynnik drażniący), spożycia, wdychania. Poważne przekroczenie dawki może spowodować śmierć. "
Węglan magnezu nie lepiej opisuje się, jako "toksyczny dla układu sercowo-naczyniowego. Powtarzające się lub długotrwałe narażenie na działanie substancji może produkować narządami obrażeń. " Jest to substancja toksyczna również w przypadku wdychania. Są to dwa z długiej listy zapobiegające zbrylaniu (wielu, które zawierają aluminium, który jest powiązany z neurotoksycznością u niemowląt, choroba Alzheimera, i możliwie rakiem piersi), które można znaleźć w zwykłej soli kuchennej. Jodowanie soli jest jedyną zdrową cechą soli kuchennej, ale sol kamienna, którą się używa do przetworów jest również często jodowana.
Istotne również jest, że wielu soli stołowych zawierają fluor, który przyjmowany wewnętrzne jest związany z chorobami układu kostnego, nawet u młodych osób i dzieci oraz z rakiem kości u młodych chłopców, problemami neurologicznymi i rozwojowymi u dzieci, m.i. niższym poziomem inteligencji oraz problemami z tarczycą.